5 aileden 4’ünün derdi enflasyon, zam, fatura

Faturalardan besine, kiralardan konut fiyatlarına yıl boyunca artırım fırtınasının estiği 2022’de Türkiye’nin metropol kenti olan İstanbul’da vatandaşlar muhtaçlıklarını karşılayamadan kıt kanaat geçindi.  İstanbul Planlama Ajansı tarafından gerçekleştirilen İstanbul Barometresi’nin yıllık sonuçlarına nazaran, yıl boyunca maddi yetersizliklerden ötürü olağan kurallarda tükettiği besinlere erişemeyenlerin oranı yüzde 60’ın altına inmedi. Her beş iştirakçiden üçü kâfi besine ulaşamadığı için porsiyonlarını küçülttüğünü belirtirken, bu oranın en yüksek olduğu ayın kasım ayı olduğu görüldü. Araştırmaya nazaran, İstanbul’da yaşayanların yüzde 80’i ya hiç ya da kıt kanaat geçindiğini belirtirken, ekonomik problemler nisan ayında her beş İstanbulludan dördünün mesken içi gündemi olarak tepeye ulaştı.

TÜRKİYE FİYATLARI KONUŞTU

Ocak 2022’de ekonomik problemler, her iki İstanbulludan birinin gündemiydi. Sonraki aylarda faturalara gelen artırımlar ve yüksek enflasyonun da tesiriyle nisan ayında konuttaki gündemin ekonomik sıkıntılar olduğunu belirtenlerin oranı yüzde 80.4’e çıktı. Araştırma’nın Türkiye ile ilgili sonucunda ise 2022 yılında vatandaşın ana gündeminin fatura ve besin eserlerine yapılan artırımlar ile yüksek enflasyonun olması öne çıktı. “2022 yılı elektrik ve doğalgaz faturalarına yapılan artırımlarla başladı, yüksek enflasyon ve akaryakıt artırımları ile devam etti. Ağustos ayına kadar Türkiye gündeminde birinci sırada fatura ve besin eserlerine yapılan artırımlar yer aldı” tespitlerinin yapıldığı araştırmada, sığınmacılar sorununun de periyot dönem halkın gündeminde ön plana çıktığı aktarıldı.

4 bireyden biri işten çıkarılma korkusu yaşadı

İstanbulluların 2022 yılı içinde aylık borçluluk durumları incelendiğinde en yüksek oranda borç alınan ayların mayıs ve temmuz ayları olduğu görüldü. Alt sosyoekonomik statüye sahip dört iştirakçiden biri işten çıkarılmaktan korktuğunu belirtti. İştirakçilerin korku durumları incelendiğinde genel ortalamanın 7.4 olduğu görüldü. İştirakçilerin sosyoekonomik düzeyi düştükçe işten çıkarılma dehşetinde artış görüldü. İş arayan iştirakçilerin tasa düzeyinin ise 8.2 olduğu görüldü.