“Karagöz amca bunlar geçecek değil mi?”
İBRAHİM YOZOĞLU/ÖMER FARUK CEBECİ – Hatay’ın Defne ilçesinde depremzedeler için kurulan çadır kentteki çocuklar, kendileriyle tıpkı yazgısı 1999 zelzelesinde yaşayan tiyatro oyuncusu Celil Cinemre’nin yardımlarıyla acılarını unutmaya çabalıyor.
Kocaeli’de çeşitli tiyatro topluluklarıyla temsiller veren, 6 Şubat’taki Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin akabinde Defne’de faaliyet gösteren Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Kent Tiyatroları grubuna dahil olan Celil Cinemre, AA muhabirine, 17 Ağustos 1999 sarsıntısına 7 yaşındayken ailesiyle Gölcük’teki konutlarında yakalandıklarını söyledi.
Kendisini enkazdan çıkaran babasının, annesini kurtarmak isterken artçı sarsıntıda hayatını kaybettiğini tabir eden Cinemre, annesine ise daha sonra sağ ulaşıldığını anlattı.
O enkazda babasını kaybetmiş bir çocuk olarak bu zelzelelerde çocukların durumuna duyarsız kalamayacağını anlatan Cinemre, Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların akabinde televizyonda çocukları görünce geçmişte yaşadıklarının gözünün önünden geçtiğini, “benim orada olmam lazım” diyerek yola çıktığını söyledi.
Aynı acıları yaşamış biri olarak o çocukları kendisinden daha âlâ kimsenin anlayamayacağını düşündüğünü lisana getiren Cinemre, gelmeden evvel arkadaşlarıyla neler yapabileceklerine ait konuştuklarını, kendisinin “özel hiçbir şey yapmamıza gerek yok çocuklarla sohbet edelim yeter” dediğini anlattı.
Cinemre, şöyle konuştu:
“Kendimden biliyorum. Ben bir palyaço ağabeyle oturup sabahlara kadar sohbet ettiğimi biliyorum. Yaklaşık 4 yıllık bir çadır hayatımız oldu. Palyaço ağabeyler gelirdi. Ben orada birini abi edinmiştim. Her gün yanına gidiyordum. Oturuyorduk resmen ona içimi dökmüştüm. Oyun haricinde de o konuşma bana çok yeterli gelmişti. Zira annene, babana, ablana yahut abine anlatamıyorsun. Onlar üzülür, beni ağlarken görürler, annemi üzerim diye düşünüyorsun. Ancak bir diğerine anlattığın vakit seni dinliyor en azından. Sana nasihat verebiliyor. Burada da biz artık o vazifesi üstlendik. Bana ne yapıldıysa, ben nasıl atlattıysam burada da onlara o formda yardımcı oluyorum.”
“Ben aslında kendimi dinliyorum”
Çadır kentteki çocuklar için oyun ve etkinlikler sahnelediklerini, kalan vakitlerde da çadırların ortasında gezerek gördüğü çocuklarla vakit geçirdiğini anlatan Cinemre, birçok çocuğun kendisini tanıdığını anlattı.
Sıklıkla Karagöz kostümü giydiği için çocukların kendisini “Karagöz amca” olarak çağırdığını belirten Cinemre, şöyle devam etti:
“Yanıma gelip, ‘Karagöz amca ne yapıyorsun, gel top oynayalım’ diyorlar. Hatta dün bir çocuk geldi, ‘Karagöz amca bunlar geçecek değil mi?’ diyor, ‘geçecek’ diyorum. Şu an anlatırken bile çok farklı hisler yaşıyorum. Nasıl yanıt vereceğini bilemiyorsun o an. O bana soruyor, anlatıyor fakat burada çocukları dinlerken ben aslında kendimi dinliyorum üzere bir şey oluyor.”
Çocukların kendisine sorduğu soruları kendisinin de 7 yaşında sorduğunu hatırladığını söyleyen Cinemre, onların gelecekte yaşayacakları hisleri da uygun bildiği için gerçek formda yönlendirmeye çaba ettiğini lisana getirdi.
