Sonbaharın sanatı Bilecik’te büyülü bir atmosfere dönüştü

Fotoğraf sanatkarı Cemil Şahin, Bilecik’in gezilecek yerlerinin sonbaharda büründüğü büyülü hoşluklarını yazdı:

“Bakma aylardan Kasım,

Mevsimlerden sonbahar olduğuna;

Sen ne vakit istersen çık gel.

Benim kapım daima ARALIK sana…”

Cemal Süreyya

Şairin dizeleri aslında bize anlatıyor sonbaharı.

Sonbahar, tabiatın ve atmosferin en etkileyici mevsimi; yaprakların renk değişimi ve dökülmesi, tabiatın kendisini yenilemesinin sembolüdür aslında.

Allah’ın yarattığı her şeyde bir kanıt vardır. Varlıklara ve etrafına bakarak düşünen insan, aslında yapıtlarında Allah’ın varlığının kanıtlarını görür.  Cihanın her köşesi Allah’ın yarattığı eşsiz sayıda, türlü türlü şeylerle doludur. Her mevsimi başka olan hoşluklar yaşıyoruz. Lakin bu mevsimler içinde sonbahar sanatı yaşatıyor bizlere.

Sonbahar tabiatın şık değişimini insan ruhuna yansımasıyla birlikte anlatır. Sonbahar tıpkı vakitte melankolik ve huzur veren atmosferi içimizde hissettirir.

Doğa artık yavaş yavaş yeşil tonlarından kırmızı, sarı ve turuncu renk cümbüşü sunmaya başlar. İşte tabiattaki bu renk cümbüşü biz fotoğrafçılar ve birebir vakitte şairler için de ilham kaynağı oluyor. Kendimizden geçiyoruz adeta. Allah’ın sanatı her yerde tecelli ediyor bizlere.

“Düşünme mevsimi inleten rengi,

Elemdir mest etsin ruhunu,

Eser rüzgarların sakin ahengi.”

Ahmet Hamdi Tanpınar.

Şair ne kadar da hoş anlatıyor.

Tarihi köprülerin ve trenlerin mükemmel ahengini sonbaharın hoşlukları içinde çekmek için rotamızı Bilecik’e çevirdik.

Renklerin büyülü dünyası Bilecik’te adeta doğayı resmediyor. Dağlar, taşlar, atmosfer… Her taraf rengarenk. Adeta cümbüş olmuş. Evvel Osmaneli’ne vardık. Önde Sakarya Irmağı, gerisinde renk cümbüşü dağıyla İstanbul’un art bahçesi tatlı ilçemiz Osmaneli İçmeler Tesisi. Tabiatı, atmosferi insanın ruhuna işliyor. Her tarafı renk atmosferine dönüşmüş. Kasım ayı Allah’ın sanatını tüm ihtişamıyla gözler önüne sermiş. Çek çek bitmiyor hoşluğu. 

Allah, Nahl Suresi’nin 13.ayetinde “O, yeryüzünde sizin için her tıpta ve her renkte daha kaç hayvanlar ve bitkiler yaratmıştır.” buyuruyor.

Bizler de yeryüzünde her çeşit rengi yaşamaktayız. Hepsi birer kanıt. Tefekkür edip uygun düşünmek lazım.

Osmaneli nitekim insanıyla, doğasıyla, atmosferiyle, ziraî üretimiyle, tarihi Hicaz Demiryolu geçişiyle dayanılmaz bir yer. Demiryolları buraya başka bir hoşluk katıyor. Tıpkı vakitte süratli trenin Bursa ilişki yolunun buradan geçmesi, ilçenin kıymetini daha da arttırıyor. İçmeler Tesisi’nden sonra ilçe merkezinde yer alan Osmaneli Tren Köprüsü’ne geçtik. Etrafındaki sarı, turuncu, kırmızı renkler gri köprüyü adeta tüm ihtişamıyla gözler önüne seriyor. Dedik kırmızı tren gelse, o harika hoşluğa katkı yapsa. Oldukça bekledik, olmadı. Devam edelim dedik.

Heyecan içinde çekimleri yaptıktan sonra Bilecik merkezine yakın Bekdemir Köyü’ndeki köprüye revan olduk. Oradan da çekimleri yaptık. Tabiatı insanı büyülüyor. Her yeri renk cümbüşü.

“Fani ömür biter,bir uzun sonbahar olur…”

Yahya Kemal

“Yaprak sıkılmıştı ağaçtan, mazeretti sonbahar…”

Üstad Necip Fazıl Kısakürek

Şairlerin de üzerinde bahsettiği sonbahar, aslında tabiatın yine başlama ve kendini yenileme vakti, yeni başlangıçların habercisi oluyor.

Aslında Türkiye’nin tüm şairlerinin dizelerine ilham kaynağı olmuş güzelim memleketimiz.

Tabii tren peşindeyiz. Oradan Karaköy Beldesi’ne geçtik. İstasyonda bir baktık bizim istediğimiz kırmızı tren. Çabucak Bekdemir’e yola çıktık. Yerimizi aldık ve heyecan içinde treni bekliyoruz. 20 dakikalık bir bekleyişten sonra baktık tren tarihin izinde adeta süzülüyor. Ve Bekdemir Köprüsü’ne giriş yaptı. Tabiatın sanatı içinde tüm renkleriyle rayların üstünde gidiyor.

Bir kelam geldi aklıma: “Allah isterse bir kulun işini, mermere geçirir dişini. İstemezse o kulun işini, muhallebi yerken kırar dişini.” Rabbim de bizim dişimizi mermere geçirdi. Beklentimiz olmuştu.

Tren Bekdemir’i geçip gidince dedim “Haydi çabucak Osmaneli Tren Köprüsü’ne… Orada bekleyelim treni.” Hızlıca o renk dünyasının içinden geçip Osmaneli’ne vardık. Osmaneli tarihi konaklarıyla harika bir yer. Görülmeye değerli bir ilçemiz. Yarım saat geçmeden tren göründü. Köprüye girip, tabiatın o ihtişam renkleri içinde yavaş yavaş geçmeye başladı. Biz geçmiş vakit içinde burayı devamlı çekmiştik. Ancak bu renk cümbüşü içinde birinci sefer fotoğraflarını çekiyorduk.

Hâlbuki yerde ve gökte olan her şey hâl lisanıyla Allah’ın varlığını bize haykırmakta, bize göstermektedir.

“Göklerde ve yerde, yanlarından geçtikleri birçok ayetler/deliller vardır.”

(Yûsuf mühleti 105.ayet)

İşte Allah’ın bize kanıtları say say bitmez, bak bak bitmez. Sonbahar nitekim de tabiatın en hoş, rengarenk elbiselerini giydiği, ruhumuzu eriten, sarıp sarmalayan değişimin ve dönüşümün en hoş vakti olup, bize en hoş serenatı sunar.

Allah, Zümer Suresi’nin 21.ayetinde “Görmez misin ki, Allah gökten bir su indiriyor da onu yerdeki bir ekip kaynaklara akıtıp depoluyor. Sonra onunla rengârenk, çeşit çeşit ekinler çıkarıyor. Ardınlar o ekinler kuruyor da sen onu solmuş sararmış vaziyette görüyorsun. Sonra da onu kuruyup ufalanan bir çöpe çeviriyor.”

İşte sonbaharın tasvirini Rabbim bizlere bildiriyor. Sonbahar serenatı ve renk cümbüşü, şairlere ilham veren, fotoğrafçılara heyecan katan melodisi ile bizi içine çeker.

Allah, Mearic Suresi’nin 9.ayetinde “Dağlar ise atılmış rengârenk yüne döner.” buyuruyor.

Allah hepimize aslında her bir ayette bildiriler veriyor. Rehberimiz Kur’an’dır. Renkler insan hayatına bir bir mana ve hoşluk katmaktadır. Kur’an’a nazaran renklerin farklı oluşu, Allah’ın varlığının ve kudretinin kanıtlarından biridir.

Biz de sonunda bu hoşluklar ortasında Allah’a hamd ediyoruz ve treni tabiatın o hoşluğunun ortasında çekmeyi başarıyoruz.

İşte sonhabar, işte ayların en hoşu Kasım…

Sevgi ve saygılarımla