Ertuğrul Özkök: Trump’a oy verecek üç Amerikalı kadın ile oy vermeyecek iki Türk kadını arasında harika bir gece
Önce binadan başlayayım.
Bina New York’ta “Cipriani 42’th Street” olarak biliniyor.
Şöyle anlatayım, artık Al Pacino klasiği olan Carlito’s Way sinemasının son sahnesinin çekildiği Central Station’ın çabucak yanında.
Otuza yakın ünlü sinema çekilmiş orada, neler yok ki…
Bir Hitchcock klasiği olan North By Northwest’in bir sahnesi de orada çekildi.
1970’lerin ünlü “French Connection”, “Fisher King”, “The Cotton Club”, “Men in Black”, “Godzilla”, “The Avengers”, “John Wick 3” üzere daha kaç sinemalarda gördüğümüz bir tren istasyonu burası.
Aklımda en çok kalanlardan biri de çok sevdiğim bir sinemanın yeriydi.
“Eternal Sunshine Of Tne Spottless Mind”ın bir sahnesi de orada çekildi.
Rönesans dekorunda erken bir Cumhuriyet Balosu
Pazartesi akşamı New York’ta işte bu Cipriani salonuda yapılan Amerikan-Türk Cemiyeti yıllık balosunun konusu Türk sineması ve dizileriydi.
“Türk dizilerini tanıtmak için New York’ta nerede bir balo düzenlemeli?” diye soranız, benim aklıma yalnızca burası gelir.
Ya Cumhuriyet Balosu…
Hele hele onun 101’inci yılı üzere dalya yapan muazzam bir mirası anlatmak için nerede bir balo yapmak yakışır diye sorarsanız…
Cevabım tekrar banko burası olurdu.
İtalyan Rönesans çizgilerini taşıyan, 20 metre yüksekliğindeki tavanı, devasa sütunları ve mermerleri ile tahminen de Roma yapıtlarından bile daha görkemli bir salon burası…
Ertuğrul Özkök: Pop sosyolog “Eşek ile Fil” ortasında Seçim 24 | Şanslı gazeteci, Timmy’nin kelepçelendiği sahneye düşer
Biz masaya oturduğumuzda Türkiye’de bayram başlamıştı
Salonun boyutları devasa…
Oturarak 650 ayakta 1500 bireye hizmet verebilecek ihtişamlı bir salon.
Cipriani 42’th Street…
Amerikan-Türk Cemiyeti klasik yıllık balosunu işte bu salonda yaptı pazartesi gecesi…
28 Ekim akşamı biz orada ışıl ışıl avizelerle aydınlatılmış salonda masalara oturduğumuzda, ortadaki saat farkı nedeniyle Türkiye’de Cumhuriyet Bayramı başlamıştı.
Sahnede üç şahane oyuncu: Serenay Sarıkaya, Hande Erçel ve Halit Ergenç
Aynı saatlerde sahnede yükselen Türk TV dizisi bölümünün üç dev ismi kıyafetleri, duruşları ve ışıklarıyla bütün salonu aydınlatıyordu.
Bu yılki balonun ana teması Türk sineması ve dizileri idi.
Dizileri, dalın üç büyük oyuncusu temsil ediyordu.
Serenay Sarikaya, Hande Erçel ve Halit Ergenç…
Bütün dünyada Newsweek ve Time üzere mecmuaların, Financial Times üzere gazetelerin dikkatini çekecek kadar başarılı üç TV dizi imalcisi da şahsen işverenleri tarafından temsil ediliyordu.
Muhteşem Yüzyıl, Yalı Çapkını ve Şahsiyet’in üretimcileri sahnede
(*) Onur Güvenatam – OMG İmal: Şehrazat, Yan Oda, Sahipsizler, Yalı Çapkını ve Sakla Beni üzere dizilerin imalcisi şirketi.
(*) Timur Savcı – TİMS’in kurucusu: Süper Yüzyıl, Aldatmak, Çalıkuşu, Teşkilat, Küçük Sırlar, Bir Vakitler Çukurova üzere dizileri yapan şirket.
(*) Kerem Çatay – Ay Üretim: Deha, Kimler Geldi Kimler Geçti, Aile, Kuş Uçuşu , Baba, Yargı, Şahsiyet üzere dizilerin imalcisi şirket.
Halit Ergenç, Suzan Sabancı, Serenay Sarıkaya, Hande Erçel, Linda Wachner, Timur Savcı, Kerem Çatay, Onur Güvenatam
İtayla ile Fransa’yı birbirine düşüren üretimci orada
Gecenin bir de çok ünlü yabancı imalcisi vardı.
“Emily in Paris” dizisinin imalcisi Stephen Brown.
Tabii dizisinin şu sıralar elde ettiği muvaffakiyetin ve bütün dünyada konuşulmasının keyfini çıkarıyordu.
Dizi bütün dünyada çok tuttu.
Son döneminde Emily’i, Paris’ten İtalya’ya götürmeye kalkınca Roma Belediye Başkanı ile Fransa Cumhurbaşkanı ortasında bir polemiğe yol açtı.
Fransa Cumhurbaşkanı Macron “Emily Paris’in kızı Paris’te kalmalı” diye resmen kampanya başlattı.
Bir üretimci için bundan daha keyifli ne olabilirdi ki…
Suzan Sabancı-Ertuğrul Özkök
Gecenin iki şık elbisesini hangi dizayncılar yaptı?
Davette iki kişinin giydiği elbiseler çok konuşuldu.
Birincisi Suzan Sabancı’nın giydiği uzun parıltılı tasarımdı.
Çok güzel duruyordu.
Adını birinci kez duyduğum bir tasarımcının elinden çıkmış.
Hamda Al Fahim…
Abu Dabi kökenli bir tasarımcıymış ve son vakitlerde Avrupa’nın Creme de la Creme’inde çok gözdeymiş.
Serenay Sarıkaya-Ertuğrul Özkök
Serenay’ın elbisesi tekrar Hakan Akkaya’dan
Serenay Sarıkaya giydiği her şeyi çok güzel taşıyan bir oyuncu.
Daha balo salonuna gitmeden otelin lobisine indiğimizde çabucak fark ettim. Aslında birlikte fotoğrafı da orada çektik.
Kimden diye sorduğumda “Hakan’dan” dedi.
Hakan Akkaya yapmış dizaynını. Serenay’ın üzerinde daha evvel de Akkaya’nın dizaynlarını görmüştüm.
Bu defaki çok mert bir elbiseydi.
Allah için Serenay’da da o cüret ve taşıyacak hoşluk var.
Zor bir kesim olduğunu varsayım ediyorum.
Ama yüzde 100 başarılı olmuş.
Türk davetliler büyük ailelerin üçüncü kuşakları
Salonda dolaşırken rastladığım Türk davetliler şunlardı:
Aylin Koç, Ceyda Sabancı Dinçer, Kerim ve Hakan Sabancı, Kerem Kamışlı, Nezih Barut ve Berrak Barut, Ali ve Selin Gülçelik, Yosun Mermerci, Merve Gürsel, Maya Portakal Bitargil…
Serdar Bilgili’ye sabah rastlamıştım. Dik yaka bir kazak ve ceketle çok fit duruyordu.
Mehmet Kutman’ı uzun yıllardır görmüyordum.
Çok başarılı bir yatırımcı oldu. Hayata duruşunu da daima çok beğenirim Kutman’ın…
Galiba son kere İstanbul’da sponsorluğunu yaptığı Banksy standında görmüştüm.
Dünyanın birçok yerinde itibarlı liman işletmecilikleri aldı.
Son gördüğümde kiloluydu. Kilo vermiş ve çok âlâ olmuş.
Serenay Sarıkaya-Ertuğrul Özkök-Halit Ergenç
Türkiye Devleti ABD’deki üç temsilcisi ile oradaydı
Davetli listesinde en hoşuma giden şeylerden biri Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin, buradaki en üst seviye üç temsilcisi ile orada oluşuydu.
Washington Büyükelçimiz Sedat Önal,
Birleşmiş Milletler Daimi Temsilcimiz Ahmet Yıldız,
New York Başkonsolosumuz Ahmet Yazal geceye katıldı.
Türk temsilcileri son vakitlerde bu türlü davetlerde pek görünmüyordu.
Bu tablo işte o yüzden çok hoşuma gitti.
Üç eski Hürriyetçi baloda; Vahap Munyar, Ertuğrul Özkök ve Razi Canikligil
Elena Ferrante hayranı bir bayanla masa arkadaşlığı
Masadaki yerimden hiç şikâyetim yoktu.
Hatta şanslı yıldız altında doğmamın rantını bir sefer daha yedim.
Üç hoş bayan ortasına düştüm.
Çok hoş ortak konularımız vardı.
Solumda oturan televizyon dizisi tutkunuydu.
Elena Ferrante’nin romanından çekilen “Benim En Hoş Arkadaşım” dizisini çok seviyormuş.
Ben de o denli. Bugüne kadar seyrettiğim en güzel dizilerden biridir.
“Ama Elena Ferrante takma ismiyle yazılar yazan muharrir büyük bir ihtimalle eski bir komünist” dedim.
Kamala Harris’i komünistlikle suçlayan bir Trump taraftarından lakin bu türlü intikam alabilirim diye düşündüm.
Ama baktım pek tesirli olmadı…
Suzan Sabancı’nın apartman komşusu ile Fransızca dedikodu
Sağımdaki ise Fransa’nın lüks alanında tanınmış şirketlerinden birinin sahibinin kızıydı.
New York’ta yaşıyormuş ve Suzan Sabancı’nın burada apartman komşusuymuş.
Tabii onunla Fransızca mükemmel bir Paris sohbeti yaptık.
Karşımda ise Kıbrıslı bir Türk bayan oturuyordu.
İzinlerini almadığım için isimlerini vermiyorum.
Ertuğrul Özkök, Suzan Sabancı ve Sabancı’nın komşuları
Üç bayan da Trump’a oy vereceklerini söyleyinceye kadar her şey yolundaydı
Her şey çok hoş gidiyordu, tâ ki Trump konusu açılıncaya kadar.
Tesadüf mü, yoksa bana komplo mu bilmiyorum.
Üçü de koyu Trump’çıydı.
Üçü de Kamala’yı yetersiz buluyordu.
İşte o andan itibaren ortamızda olağanüstü bir şakalaşma başladı.
Madison Square Garden’da kalabalığı görünce ağlamış
Düşünebiliyor musunuz, bir akşam evvel Trump’ın seçim konuşması yaptığı Madison Square Garden’daymış.
Bir saat kuyruk bekleyip girmiş.
“Kennedy ailesinden birinin de orada olduğunu görünce heyecanımdan ağladım” diyor.
Üçüncüsü seçim günü Florida’da olacakmış.
“Muhtemelen o gece eşinle Mar a Lago’da, Trump’ın golf kulübünde olursun” dedim.
Gerçekten öyleymiş.
“Trump’a niçin oy vereceksin?” diye soruyorum.
“Corruption’ı o önleyecek” diyor.
Türkiye’de Erdoğan’a oy veren bayanları anlamıyordum, Trump’a oy verenleri de anlamam pek mümkün olmayacak galiba.
Yine de masadaki yerimden çok mutluydum.
Hatta “Beni ikna ettiniz, ben de Trump’a oy vereceğim” bile dedim.
Bu hoş esprili, latife dolu sohbeti bir oy için mi bozacaktım yani…
Ertuğrul Özkök, Suzan Sabancı ve Sabancı’nın komşuları
Masalardaki Türklerde çoğunluk Kamala idi sanki
Ancak uzun masadaki öteki Türkler ortasında Kamala yanlıları görülür derecede fazlaydı.
Neticede çok güldük ve eğlendik.
Burası demokrasi… Kimin kime oy vereceği kimseyi ilgilendirmez.
Bizim konuşmalarımız ise eğlenceli bir masa arkadaşlığı idi.
Dördümüz de çok eğlendik.
Beni hayli gırgıra aldılar.
Şundan eminim, Türkiye’de bu türlü bir husus açılsa en azından birimiz masayı terk etmiştik.
Artık latifesini bile kaldıramaz hale geldik.
Geceyi hazırlayan insanların hepsi ünlü
Salon nitekim kusursuz hazırlanmıştı.
Yani bir Amerikan partisinin ulusal konvansiyonu üzere cıvıl cıvıldı.
Gökyüzünde yıldızları andıran sahne tertibi harikaydı.
Kimler katkıda bulundu gösteriye diye sordum, şunlarmış.
(*) Omar Hernandez: After party’nin organizatörü, New York’un en popüler parti yapımcısı
(*) Naeem Khan: Modacı
(*) Colin Cowie: Organizatör (Oprah’nın bir numaralı adamı, Jennifer Lopez’in düğününü de o hazırlamış.)
|
Zengin Türkler partizan müziğini niçin çok seviyor? Gecenin giriş ve yemek müziğini Jardan Kahn Orkestrası yaptı. Tipik bir Amerikan big night orkestrası. Çok hoş çalıyorlar. Ama geceye ritmini, heyecanını ve dengini Türkiye’den gelen DJ Bartu ve trompetçi Merih Ermakastar verdi. Bu ikiliyi geçen ay İstanbul’da Akbank’ın Refik Anadol gecesinde dinlemiştim. İki kişi ile mükemmeller yaratıyorlar. Gecenin doruğu ise bu ikili Bella Ciao’yu çalmaya başladığındaydı. Bir kez daha gördüm ki, varlıklı Türkler bir vakitler İtalya’da sol partizanların müziği olan Bella Ciao’yı çok seviyorlar. Yaşasın ulu direnişimiz… Bir masanın fiyatı 30 bin dolar Tabii bu türlü şatafatlı bir gecenin maliyetini de merak ediyor insan. Amerika’da bu türlü sayılar çok şeffaf. Gecenin üç büyük sponsoru varmış. Bunlara “Platin sponsorlar” deniyor. Bu üç platin sponsor şunlar: Üç üretimci şirket, THY ve Akbank. Biletler 3 bin dolardan başlıyormuş. Bir masa almak istersiniz 30 bin dolar. |
Harvard ve Julliard’da okuyan Türk gençleri
Amerikan-Türk Cemiyeti gelecek vadeden Türk gençlerine burslar veriyor.
Bu burslar sayesinde mesela, Julliard gibi çok prestijli müzik okulunda okuyan Türk gençleri çıkıyor.
Sunumdan, Türk çocuklarının şu itibarlı okullarda okuduğunu öğrendim.
Harvard, Columbia, Yale, Juilliard, University of Texas at Austin, University of Southern California, University of Chicago.
Cemiyet idaresinde Corporate America’dan üst seviye insanlar
Amerikan-Türk Cemiyeti’nin iki eş başkanı var.
Türk tarafınınki Suzan Sabancı, Amerikan tarafınkinin ise Linda Wachner.
Wachner özel yatırımcı.
Yönetim heyetinde Türkiye’nin büyük şirketlerinden beşerler var.
Amerikan tarafında ise IBM, McKinsey, PWC, JP Margan, Bank of America, TWBA, Deloitte&Touch üzere çok büyük finansal kurumlarının, teknoloji ve reklamcılık bölümünün üst düzel yöneticileri var.
Yani “Corporate America” denilen markalar bunlar.
Türkiye’den ise Doğan Holding, FİBA, Akfen, Temel Halding üzere ailelerin ikinci, üçüncü jenerasyon işverenleri dikkatimi çekti.
|
O Trump gecesinden sonra sabah da otelimizi Trumpçılar bastı, düzgün mi… Gece Trumpçı üç bayanla birebir masadaydım. Ertesi gün öğlene yanlışsız otelin lobisine indiğimde beni ikinci şok dalgası bekliyordu. Eskiden Trumpçı olup artık onun karşısına geçen iki değerli siyasi figür Steve Bannon ve Nancy Pelozi oysaki bizim otelde kalıyormuş. Trump taraftarları otelin önüne gelip onların aleyhine şov yaptılar. 24 saat içinde iki Trump şoku ve artçıları… Bana çok fazla… Cumartesi dönecektim fakat iki gün öne aldım Perşembe “home coming…” Eve dönüyorum… Bir diğerdir benim memleketim… Konuşan başları bile özledim…
|
TIKLAYIN | Jamaikalı Marksist bir babayla Hint kanser araştırmacısı bir annenin kızı Kamala Harris kimdir?
TIKLAYIN | Salıncak eyalet nedir, en çok oy alan neden kazanamıyor; ABD seçimleriyle ilgili bilmeniz gerekenler
|
“Sünnet, vücut bütünlüğüne bir tehdit mi geleneğin vazgeçilmezi mi?” Yönetmen Ece Dizdar anlatıyor
|
