Ertuğrul Özkök: “Türkiye Türklerindir” gazetesinin eski GYY’si, Demirtaş’ın ‘anlama kılavuzunu’ anlayabilir mi?
Ertuğrul Özkök, eşinin ismine gönderme yapan “Tansu’ya Mektuplar” başlığı altında yazdığı ve “newsletter” olarak paylaştığı yazılarında bugün, Edirne Cezaevi’nde tutuklu bulunan eski HDP Eş Genel Lideri Selahattin Demirtaş’ın “Yeni başlayanlar için: Kürt sorunu nedir?” başlıklı yazısını yorumladı.
Özkök’ün “‘Türkiye Türklerindir’ gazetesinin eski GYY’si, Demirtaş’ın ‘anlama kılavuzunu’ anlayabilir mi?” başlıklı yazısı şöyle:
Adım Ertuğrul Özkök… 75 yaşımdayım…
Logosunda “Türkiye Türklerindir” yazan Hürriyet gazetesinde 36 yıl çalıştım. Bunun 20 yılında gazetenin Genel Yayın Direktörü olarak tüm sorumluluklarını taşıdım. Bugün Selahattin Demirtaş’ın “Yeni başlayanlar için Kürt sorunu” başlıklı yazısını okudum.
Yazıyı, Türk Amerikan Dernekleri gala yemeği için geldiğim New York’ta, Plaza Oteli’ndeki odamda bir değil, iki kez okudum.
Sadece “seni seviyorum” değil, “Westiya bu” nedir de biliyorum
Üzerinde “Türkiye Türklerindir” yazan gazetenin eski direktörü olarak evvel şunu söyleyeyim: Demirtaş’ın “Kürt problemini biliyor musunuz” sorusunun karşılığını almak için küçük bir test hazırlamış.
Testteki bütün sorulara gerçek yanıt verdim. Yani Kürt sorunu nedir biliyormuşum. Mesela “Ez ji de her dikim” cümlesinin manasını, “I love you” ve “Je t’anime”den çok sonra öğrensem de biliyorum.
Dahası da var. “Westiya Bû” sözlerini de Xero Abbas’ın dinlemeye doyamadığım müziğinden biliyorum.
“Türkiye Türklerindir” logosunu ben koymadım ancak ben devrettim
Özellikle 2000’lerin birinci 10 yılında Hürriyet’in logosunda yazılı o cümleyi kaldırmamız için bize çok baskı yapıldı.
Hakaret hududunu aşan yazılar yazıldı hakkımızda. Genel Yayın Direktörü koltuğuna oturduğumda o cümle Hürriyet’in logosunda yazılıydı. 2010 yılında ayrılırken yeniden orada duruyordu. Yani ben koymadım, fakat ben devrettim. Haa bu logo yüzünden en büyük dayağı da ben yedim.
Şunu da itiraf edeyim. Kaldırılmasını gazetenin sahiplerine teklif etmeyi bir gün bile düşünmedim. Aydın Doğan’ın ağzından da bu türlü bir kanıyı hiçbir vakit işitmedim.
“Kaldır o logoyu” diyenlerin sormadığı soruya cevabım
“Türkiye Türklerindir logosunu kaldır” diyenlere verdiğim yanıt ise şuydu: “Orada yazılı olan iki söz Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın ifadesidir…”
Demirtaş”ın yazısını okurken Anayasa’nın işte o unsuru önüme çıktı. Yazının dört paragrafı buna ayrılmıştı. 66’ncı husus şöyle diyor:
“Türk devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türk’tür…”
Unutmayalım halkın yüzde 92 oyu ile kabul edilmiş ve 40 yıldır yürürlükte olan bir Anayasa bu…
Yirmi yıl boyunca bize “Bu cümleyi gazetenin zirvesinden kaldırın” diye baskı yapanların hiçbiri bana şu soruyu sormadı: “Peki bu unsur sence yanlışsız mu?”
Madem sormadılar karşılığını bugün vereyim: Hayır hakikat bulmuyorum.
Hürriyet’in bugünkü GYY’si o logoyu kaldırabilir mi?
Son vakitlerde şunu düşünüyorum. Sanki bu soruyu Hürriyet’in bugünkü Genel Yayın Direktörüne sorsalar karşılığı ne olurdu… Doğrusu onu da çok merak ediyorum.
Tahminim şu; bugün geldiğimiz noktada ne Hürriyet’in bugünkü sahiplerinin, ne Genel Yayın Direktörü’nün o iki kelimeyi oradan çıkarması mümkün…
Cumhurbaşkanı’nın, Diyarbakır meydanında “Edirne Cezaevi’nde yatan zatın Kürtlükle ilgisi var mıdır?” diye sorduğunun sonraki günü o cezaevinden gelen bu karşılık, yazıyı siyasi tarihimize soktu.
Demirtaş’ın yazısı bu sabahtan beri, tanıdığım, iş, gazeteci, aydın etraflarında en çok paylaşılan yazı oldu. Yazıyı beğenmeyen kimseye rastlamadım. Tam tersine, “Kürt sorunun tahlili bu anlayışta yatıyor” diyenler çok ağırlıktaydı.
Edirne’ye benim de bir sorum var: Bu yazının tek adresi, Türkler midir?
Kabul edelim ki HDP’nin eski genel aşkını cezaevinde giderek kendini toplumun hiç küçümsenmeyecek bir kesitine çok daha güzel anlatmaya başladı.
Mersin’deki PKK canlı bombalarına karşı aldığı tutum, bence onun siyasi hayatında çok kıymetli bir dönüm noktaydı.
O nedenle yazısını okurken aklıma şu soru geldi: Bu mektubun gönderilmesi gereken tek adres Türkler mi olmalı…
Hâlâ bayanların sırtına bombaları koyup insanları öldürmeye göndermeyi “operasyon” üzere sunan ve açık açık ilan eden PKK örgütünün artık yeterlice demodeleşen, trajikleşen yöneticilerine de bir “bugünü anlama” kılavuzu yazmakta fayda yok mu…
Eminim bu yazıyı en güzel yazabilecek insan Demirtaş…
Kürt bayanın canlı bomba vazifesi veren bir PKK
Şurası kesin; Demirtaş üzerine zorla yapıştırılmak istenen “terörist” etiketini her geçen gün üzerinden biraz atarken, PKK “terörist” sıfatını her geçen gün kendi eliyle kendi sırtına daha fazla geçiriyor.
Kendi hisseme Selahattin Demirtaş’ın yıllardır cezaevinde yatırılmasını, ülkeme yapılmış çok büyük bir kötülük olarak görüyorum. Ve onun önümüzdeki 30 yılda Türk siyasetinde, Türkiye’nin yine demokrasiye geçişinde çok büyük ve olumlu rol oynayacağına inananlardanım.
O nedenle şuna da inanıyorum; Kürt sorunun tahlili için yalnızca Türkler için manaya kılavuzu yazmak yetmez. Birebir samimiyet, birebir cüret ve açıklıkla Kürtlere de bu sorunu çözmenin en kalıcı yolunun demokrasi olduğunu anlatmak gerekir. Ve bu sorunun tahlilinin önündeki en büyük mahzurun, sırtına bombayı yükleyip Kürt bayanlarını vefata gönderen PKK olduğunu da anlatmak gerekir.
Zaten bu tehlikeyi gördüğü için PKK, dağdaki en yetkili isminin ağzıyla geçtiğimiz günlerde Demirtaş’ı maksat alan çok ağır bir açıklama yaptı.
Peki bu çabayı kim kazanır? PKK mı Demirtaş mı? Bilmem… Ben yalnızca kimin kazanması gerektiğini söyleyebilirim.
Geçen ay Barcelona’daki mitinge neden 10 bin kişi katıldı?
Sorunun yanıtını ben vermeyeceğim. Onun yerine ben de iktidara ve devlete geçen 2021 Haziran ayında İspanya’da başlayan bir gelişmeyi anlatacağım.
Katalonya’da ayrılıkçılar, 2017 yılında referanduma gittiler. Bunun sonunda 9 Katalan ayrılıkçı başkan yakalanıp 9 ila 13 yıl ortasında hapise mahkûm edildiler. İspanya hükûmeti geçen yıl haziran ayında bu 9 mahkûmu affeden bir kararname çıkardı. Başkanlar cezaevinden çıkarken kapıda ellerinde bayraklarla Katalan ayrılıkçılar tarafından karşılandı.
Aradan bir yıl geçti. Mahpustan çıkan Katalan önderlerden biri geçen ay Barcelona’da bir miting düzenledi.
Mitinge yalnızca 10 bin kişi katıldı. Ve yapılan son anketler Katalan halkında bağımsızlığa inananların oranının yüzde 8,5’a düştüğünü gösteriyordu.
2017-2022… Ortadan yalnızca 5 yıl geçti. Bağımsızlık referandumu yapan başkanlar yalnızca 4 yıl mahpus yattı ve affedildi. Katalonya bugün otonom bir bölge. Kendi lisanını konuşuyor.
İspanya bugün dünyanın en demokrat ülkelerinden biri. Ve Katalan sorunu önderlerini hapise atarak değil, çıkararak çözüyor… Demokrasiyi popülist otoriterlere çevirerek değil, tam bilakis daha artırarak çözülüyor.
Yani diyeceğim… Demirtaş’ın yazısını herkese tavsiye ediyorum. Bu seçimden sonra Türkiye demokratikleşir, insan haklarına saygılı bir hukuk devleti haline gelebilirse… Demirtaş üzere Kürt siyasetçilerin önü açılırsa… PKK’nın dağdaki zalim başkanları de sırtına bombaları yükleyerek Kürt bayanlarını vefata göndermezler…