Fazıl Say’ın ‘Hayat Ağacı’ süitinin dünya prömiyeri gerçekleşti
Piyanist ve bestekar Fazıl Say ve viyolonsel sanatkarı Jamal Aliyev dün akşam Kuvvetli PSM’de mükemmel bir konsere imza attılar. Programın birinci kısmında Cesar Franck, ikinci kısmında ise “Dört Kent Sonatı”nı dinledik. (Sivas, Hopa, Ankara ve Bodrum)
Merakla beklediğimiz konserin son kısmında ise sanatkarın Şiddetli PSM’nin siparişi üzerine 2021 yılında viyolonsel ve piyano için bestelediği “Hayat Ağacı” süitinin dünya prömiyeri dinleyicilerle buluştu. “Hayat Ağacı”nın seslendirildiği müddet boyunca, Refik Anadol’un yapay zekâ ile tasarladığı, Lalin Akalan küratörlüğünde hayata geçirilen, data heykeli müziğin notalarında adeta dijital tuvale döküldü.
“Hayat Ağacı” süitini iki defa dinledik. Birinci dinlediğimizde piyano ve viyolensel bizleri etkiledi, ikinci çalınışında ise tıpkı müzik coşkusuna dijital sanat eklendi.
Eserin kısım başlıkları; “Umut”, “Babam Ahmet Say”, “Ece”, “Annem anısına” ve “Hayat Ağacı”. Beş kısımdan oluşan yapıtın her birinde, dijital yapıt o an şekillendi ortaya hislerin, renklerin dansı çıktı ve müzik susunca yok oldu.
Türkiye’de birinci defa yapay zekâ tüm bu his bütünlüğünden aslında Fazıl Say’ın aile kokusu diyebileceğimiz, bir koku oluşturdu ve bu koku tüm salona yayıldı. Yani salonda bulunan bizler Fazıl Say’ın aile anılarını kokladık.
Fazıl Say, yapıtlarında hayatından kesitleri sunuyor bizlere her vakit. Sıcak, samimi ve aslında bir o kadar kendimiz. Herkes tüm bu müzik notalarında kendisinden bir modül yakalıyor, hayat üzere…
daha âlâ olacak dediğimiz anlar umuda sarıldığımız vakitler. Fazıl Say her tuşa vurduğunda, Aliyev her tele dokunduğunda umut için uğraş hissettim.
“Babam Ahmet Say” modülü bana sevginin ve inanmanın gücünü hissettirdi. Birbirine sonuna kadar inanan ve birbirini hesapsızca seven iki insanın sonsuz sevgisi…
“Ece”; dijitale yansıyan yapıtta en hoş renklerin birleşimini gördük. Bu bence hepimize aşkın gücünü gösterdi.
“Annem Anısına”; hasrete olan isyan, hasret üzere…
İşte tüm bunların birleşimi usta piyanistin hayatının bir özeti üzereydi.
Fazıl Say yaptığı konuşmada “Son derece ferdî, en yakınlarımı müzikle anlatmaya çalıştım. Ve münasebetiyle en nahif haliyle Ahmet Say’ı, en duru haliyle Ece’yi, en yalın haliyle annemi ele almak istedim” dedi.
Aliyev, konserde herkesi büyüledi. Viyolonsele olan hâkimiyeti ve kaval sesi ile kemençe sesini çıkarması bizleri şaşırtmadı desem palavra olur.
